вы́славіцца
‘выказацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́слаўлюся |
вы́славімся |
| 2-я ас. |
вы́славішся |
вы́славіцеся |
| 3-я ас. |
вы́славіцца |
вы́славяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́славіўся |
вы́славіліся |
| ж. |
вы́славілася |
| н. |
вы́славілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́славіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́славіцца
‘праславіцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́слаўлюся |
вы́славімся |
| 2-я ас. |
вы́славішся |
вы́славіцеся |
| 3-я ас. |
вы́славіцца |
вы́славяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́славіўся |
вы́славіліся |
| ж. |
вы́славілася |
| н. |
вы́славілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́славіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́славіцца
1. сов., разг. просла́виться, прослы́ть;
2. книжн. вы́сказаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́славіцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.
Разм. Стаць вядомым у якасці каго‑н.; праславіцца. Ён выславіўся як актывіст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́славіцца berühmt wérden, sich (D) éinen Námen máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выслаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выславіцца.
2. Зал. да выслаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)