выска́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выска́кваю выска́кваем
2-я ас. выска́кваеш выска́кваеце
3-я ас. выска́квае выска́кваюць
Прошлы час
м. выска́кваў выска́квалі
ж. выска́квала
н. выска́квала
Загадны лад
2-я ас. выска́квай выска́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выска́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выска́кваць несов.

1. выска́кивать, выпры́гивать;

2. (выпадать) выска́кивать; выска́льзывать;

3. разг. (выбегать) выска́кивать; вылета́ть;

4. (о прыще) выска́кивать;

1-4 см. вы́скачыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выскачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скачыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.

В. з лодкі.

Выскачыла з галавы (перан.: забылася; разм.). В. замуж (перан.: паспешна або нечакана выйсці замуж; разм.).

2. Скачучы або таропка выбегшы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.

Заяц выскачыў з кустоў.

В. насустрач.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана выпасці, выскачыць.

Нітка выскачыла з іголкі.

4. Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (разм.).

В. са сваёй прапановай.

Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).

|| незак. выска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпры́гивать несов. выска́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выско́кваць несов., см. выска́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выска́кивать несов., в разн. знач. выска́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyskakiwać

незак. выскакваць, выскокваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выска́кванне ср.

1. выска́кивание, выпры́гивание;

2. выска́кивание, выска́льзывание;

3. разг. выска́кивание; вылета́ние;

1-3 см. выска́кваць1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдёргиваться

1. (из отверстия) вышмо́ргвацца, выця́гвацца, выска́кваць, выпада́ць;

ни́тка выдёргивается из иглы́ ні́тка вышмо́ргваецца (выця́гваецца, выска́квае, выпада́е) з іго́лкі;

2. страд. вырыва́цца, выдзіра́цца; выскуба́цца; вышмо́ргвацца; выця́гвацца; см. выдёргивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)