вы́сеўкі, -севак.

Астаткі ад прасеянага.

Аўсяныя в.

|| прым. вы́севачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сеўкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вы́сеўкі
Р. вы́севак
Д. вы́сеўкам
В. вы́сеўкі
Т. вы́сеўкамі
М. вы́сеўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́сеўкі (род. вы́севак) ед. нет вы́севки, обсе́вки; сбой ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сеўкі, ‑севак; адз. няма.

Тое, што адлучана ў працэсе прасейвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сеўкі мн Spreu f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́сеўкі (БРС, Касп., Жд., 1, Інстр. I, Інстр. III, Бес.), ’высеўкі, чыстае крупяное зерне’ (Выг. дыс.), висевки ’высеўкі’ (Ліс.). Рус. высевки, укр. висівки, польск. wysiewki, чэш. дыял. výsevek. Ад высеваць (гл. сеяць) з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bran [bræn] n. во́труб’е, вы́сеўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́севки мн. вы́сеўкі, -севак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отсе́вки вы́сеўкі, -вак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́вак, -се́ўка, мн. -се́ўкі, -се́вак, м.

1. Лапік на ніве, які застаўся незасеяным.

2. толькі мн. Рэшткі ад прасявання; высеўкі.

Змесці ў кучу абсеўкі.

3. мн., перан. Пра што-н. непаўнавартаснае.

Мы ж табе не абсеўкі якія.

|| прым. абсе́ўкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)