вы́свенціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́свенчу |
вы́свенцім |
| 2-я ас. |
вы́свенціш |
вы́свенціце |
| 3-я ас. |
вы́свенціць |
вы́свенцяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́свенціў |
вы́свенцілі |
| ж. |
вы́свенціла |
| н. |
вы́свенціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́свенці |
вы́свенціце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́свенціўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́свенціць сов.
1. рел. освяти́ть;
2. прост. (побить) отхлеста́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́свенціць ’асвяціць’ (Шат.); ’вылаяць’ (Жд., 1). Запазычанне з польск. wyświęcić ’асвяціць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)