высва́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высва́тваю высва́тваем
2-я ас. высва́тваеш высва́тваеце
3-я ас. высва́твае высва́тваюць
Прошлы час
м. высва́тваў высва́твалі
ж. высва́твала
н. высва́твала
Загадны лад
2-я ас. высва́твай высва́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высва́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высва́тваць несов. сва́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высватаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)