выруша́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выруша́ю выруша́ем
2-я ас. выруша́еш выруша́еце
3-я ас. выруша́е выруша́юць
Прошлы час
м. выруша́ў выруша́лі
ж. выруша́ла
н. выруша́ла
Загадны лад
2-я ас. выруша́й выруша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выруша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выруша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рушыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́рушу вы́рушым
2-я ас. вы́рушыш вы́рушыце
3-я ас. вы́рушыць вы́рушаць
Прошлы час
м. вы́рушыў вы́рушылі
ж. вы́рушыла
н. вы́рушыла
Загадны лад
2-я ас. вы́рушы вы́рушыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́рушыўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

set out

а) выруша́ць, падава́цца (у даро́гу)

б) выстаўля́ць напака́з або́ на про́даж

в) садзі́ць

г) плянава́ць, мані́цца, мець наме́р (рабі́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)