вы́руліць гл. руліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́руліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́рулю вы́рулім
2-я ас. вы́руліш вы́руліце
3-я ас. вы́руліць вы́руляць
Прошлы час
м. вы́руліў вы́рулілі
ж. вы́руліла
н. вы́руліла
Загадны лад
2-я ас. вы́рулі вы́руліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́руліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́руліць сов., ав. вы́рулить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́руліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Вывесці самалёт, машыну куды‑н. па зямлі. Самалёт выруліў на ўзлётную паласу. Шафёр выруліў машыну на сярэдзіну вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́руліць ав. áusrollen vi (s) (пасля пасадкі);

вы́руліць на старт stárten vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; незак.

Тое, што і руляваць.

|| зак. вы́руліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

|| наз. руле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рулить сов. вы́руліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выру́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выру́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вырульваць — выруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старт м.

1. Start m -(e)s -s;

даць старт das Stártzeichen gében*, stárten lássen*;

выхо́дзіць на старт an den Start géhen*;

2. ав., касм. Start m, Ábflug m -(e)s, -flüge, Ábfahrt f -, Ábgang m -(e)s, Áufflug m -(e)s, Áufstieg m -(e)s;

старт касмі́чнага карабля́ der Start éines Ráumschiffes;

гато́вы да старту flúgreif, flúgbereit;

3. (месца) Start m, Stártplatz m -es, -plätze; (лінія) Stártlini¦e f -, -n;

4. спарт. Start m;

высо́кі стартт hóher Start;

ні́зкі стартт tíefer Start;

вы́йсці на стартт an den Start géhen*;

на стартт! (каманда) auf die Plätze!;

вы́руліць на стартт ав. zum Start róllen;

гато́вы да стартту ав. stártberteit, stártklar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)