вы́рубить сов.

1. вы́сечы, мног. павысяка́ць;

2. горн. вы́рубіць, мног. павыру́бліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рубіць сов., плотн., горн. вы́рубить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растеса́ть сов., плотн. (вырубить, расширить отверстие) вы́сечы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́церабіць сов.

1. вы́рубить;

в. хмызня́к — вы́рубить куста́рник;

2. с.-х. вы́теребить;

в. усе́ кано́плі — вы́теребить всю коноплю́;

3. разг. (съесть) уплести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыцярэ́бліваць сов. (о многом)

1. вы́рубить;

2. с.-х. вы́теребить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рубленный

1. вы́сечаны, мног. павысяка́ны;

2. вы́рублены, мног. павыру́бліваны; см. вы́рубить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навысяка́ць сов. (во множестве)

1. вы́рубить;

2. вы́сечь;

1, 2 см. вы́сечы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сечь​I сов.

1. (вырубить, вырезать) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

2. (огонь) вы́красіць, вы́красаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысяка́ць сов. (о многом)

1. вы́рубить;

2. (из камня или на камне) вы́сечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иссе́чь сов.

1. уст. (вырубить) вы́сечы; вы́разаць;

2. (изрубить) пасячы́;

3. (избить) ссячы́, схваста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)