вы́разка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́разка вы́разкі
Р. вы́разкі вы́разак
Д. вы́разцы вы́разкам
В. вы́разку вы́разкі
Т. вы́разкай
вы́разкаю
вы́разкамі
М. вы́разцы вы́разках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́разка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. выразаць.

2. Тое, што выразана, выразаная частка чаго-н.

Газетная в.

3. Мяса з сярэдняй часткі тушы; філе.

Свіная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́разка ж., в разн. знач. вы́резка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́разка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выраза́ць — вы́разаць (у 1–6 знач.).

2. Р мн. ‑зак. Тое, што выразана. Газетная выразка. Альбом выразак.

3. У кулінарыі — верхняя, самая мясістая частка філею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́разка ж

1. (выдаленне) usschneiden n -s; мед Opereren n -s;

2. (газетная) usschnitt m -(e)s, -e, Zitungsausschnitt m;

4. (гатунак мяса) Lndenstück n -(e)s, -e, Lnde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́разаць, -ражу, -ражаш, -ража; вы́ражы і вы́раж; -разаны; зак.

1. што. Выняць, выдаліць або зрабіць што-н. рэзаннем.

В. пухліну.

В. што-н. з паперы.

2. што. Зрабіць, начарціць чым-н. рэжучым, вострым.

В. літару на дошцы.

3. што. Вырабіць разьбой.

В. лыжку.

4. што. Зрэзаць, адрэзаць для якой-н. патрэбы.

В. лазіну.

5. каго-што. Вынішчыць разнёй або загрызці ўсіх, многіх (пра ваўкоў).

Ваўкі выразалі статак авечак.

Бандыты выразалі ўсю сям’ю.

|| незак. выраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выраза́нне, -я, н., вырэ́званне, -я, н. (да 1—4 знач.) і вы́разка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філе́й, -ю, м.

Тое, што і філе¹ (у 1 знач.).

|| прым. філе́йны, -ая, -ае.

Філейная выразка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паляндві́ца, -ы, ж.

Мяса вышэйшага гатунку з сярэдняй часткі свіной тушы каля хрыбта, якое вэндзяць або вяляць.

|| прым. паляндві́чны, -ая, -ае.

Паляндвічная выразка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паляндві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паляндвіцы. Паляндвічная выразка. // Зроблены з паляндвіцы. Паляндвічная каўбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tenderloin [ˈtendəlɔɪn] n. вы́разка (пра мяса), філе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)