вы́піхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак.

Тое, што і выпхнуць.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́піхнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́піхну вы́піхнем
2-я ас. вы́піхнеш вы́піхнеце
3-я ас. вы́піхне вы́піхнуць
Прошлы час
м. вы́піхнуў вы́піхнулі
ж. вы́піхнула
н. вы́піхнула
Загадны лад
2-я ас. вы́піхні вы́піхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́піхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́піхнуць сов., см. вы́пхнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́піхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Тое, што і выпхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́хваць, вы́піхнуць hináusstoßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпіха́ць гл. выпіхнуць, выпхнуць, выпхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпі́хваць гл. выпіхнуць, выпхнуць, вы́піхаць, выпхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіхваць — выпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпіхнуць і вы́піхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выпіхнуць у некалькі прыёмаў.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)