вы́пісаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пісаны вы́пісаная вы́пісанае вы́пісаныя
Р. вы́пісанага вы́пісанай
вы́пісанае		 вы́пісанага вы́пісаных
Д. вы́пісанаму вы́пісанай вы́пісанаму вы́пісаным
В. вы́пісаны (неадуш.)
вы́пісанага (адуш.)		 вы́пісаную вы́пісанае вы́пісаныя (неадуш.)
вы́пісаных (адуш.)
Т. вы́пісаным вы́пісанай
вы́пісанаю		 вы́пісаным вы́пісанымі
М. вы́пісаным вы́пісанай вы́пісаным вы́пісаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пісаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пісаны вы́пісаная вы́пісанае вы́пісаныя
Р. вы́пісанага вы́пісанай
вы́пісанае		 вы́пісанага вы́пісаных
Д. вы́пісанаму вы́пісанай вы́пісанаму вы́пісаным
В. вы́пісаны (неадуш.)
вы́пісанага (адуш.)		 вы́пісаную вы́пісанае вы́пісаныя (неадуш.)
вы́пісаных (адуш.)
Т. вы́пісаным вы́пісанай
вы́пісанаю		 вы́пісаным вы́пісанымі
М. вы́пісаным вы́пісанай вы́пісаным вы́пісаных

Кароткая форма: вы́пісана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пісаны в разн. знач. вы́писанный; см. вы́пісаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пісаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адне́куль, прысл.

Невядома з якога месца, з невядомай дакладна крыніцы.

А. наехала людзей.

А. выпісаны фразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́писанный

1. вы́пісаны, мног. павыпі́сваны;

2. (красками) намалява́ны, вы́малеваны, напі́саны, вы́пісаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпісны́, ‑ая, ‑ое.

Выпісаны адкуль‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэмітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, на імя якой выпісаны пераводны вэксаль.

[Ад лац. remittens — які адсылае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́правленный​II афо́рмлены; вы́пісаны, мног. павыпі́сваны; зро́блены; атры́ма́ны; см. вы́править​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэмітэ́нт

(лац. remittens, -ntis = які адсылае)

асоба, на імя якой выпісаны пераводны вэксаль (тратта) для атрымання пэўнай сумы грошай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)