вы́пілаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., што.

Выразаць пілой, вырабіць пілаваннем.

В. дзірку ў дзвярах.

В. рамку.

|| незак. выпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пілаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пілую вы́пілуем
2-я ас. вы́пілуеш вы́пілуеце
3-я ас. вы́пілуе вы́пілуюць
Прошлы час
м. вы́пілаваў вы́пілавалі
ж. вы́пілавала
н. вы́пілавала
Загадны лад
2-я ас. вы́пілуй вы́пілуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пілаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пілаваць сов., в разн. знач. вы́пилить;

в. дзі́рку ў дзвяра́х — вы́пилить дыру́ в две́ри;

в. ра́мку — вы́пилить ра́мку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пілаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Выразаць пілою што‑н. у чым‑н. Выпілаваць дзірку ў дзвярах. // Вырабіць пілою што‑н. Выпілаваць ражку, цацку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пілаваць áussägen vt; heráussägen vt;

вы́пілаваць ло́бзікам mit der Láubsäge áussägen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́пілаваны вы́пиленный; см. вы́пілаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпілаваць у многіх месцах, выпілаваць многа чаго‑н. Павыпілоўваць рамкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пілаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)