выпячны́ гл. выпечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпячны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпячны́ выпячна́я выпячно́е выпячны́я
Р. выпячно́га выпячно́й
выпячно́е		 выпячно́га выпячны́х
Д. выпячно́му выпячно́й выпячно́му выпячны́м
В. выпячны́
выпячно́га		 выпячну́ю выпячно́е выпячны́я
выпячны́х
Т. выпячны́м выпячно́й
выпячно́ю		 выпячны́м выпячны́мі
М. выпячны́м выпячно́й выпячны́м выпячны́х

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́печы, -пеку, -печаш, -печа; -печам, -печаце, -пекуць; вы́пек, -пекла; -печы; -печаны; зак., што.

1. Прыгатаваць пячэннем.

Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

Хлеб не выпечаны.

3. Расходаваць у працэсе пячэння.

В. ўсё цеста.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатой.

В. бародаўку.

5. Выпаліць на чым-н. (знак, кляймо).

В. кляймо.

|| незак. выпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выпяка́нне, -я, н. і вы́печка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. выпячны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Выпячныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)