выпы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпы́тваю выпы́тваем
2-я ас. выпы́тваеш выпы́тваеце
3-я ас. выпы́твае выпы́тваюць
Прошлы час
м. выпы́тваў выпы́твалі
ж. выпы́твала
н. выпы́твала
Загадны лад
2-я ас. выпы́твай выпы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпы́тваць несов. выпы́тывать, выспра́шивать; см. вы́пытаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што ў каго.

Выведаць у працэсе гутаркі.

В. сакрэт.

|| незак. выпы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пытаць, выпы́тваць erfrágen vt, heráusfínden* vt; áuskundschaften vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпы́тывать несов., разг. выпы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспра́шивать несов. выпы́тваць, распы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпы́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выпытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпытваць — выпытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпы́тванне ср. выпы́тывание, выспра́шивание; см. выпы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)