вы́пырхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

Вылецець, пырхнуўшы.

Птушка выпырхнула з клеткі.

|| незак. выпы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пырхнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пырхну вы́пырхнем
2-я ас. вы́пырхнеш вы́пырхнеце
3-я ас. вы́пырхне вы́пырхнуць
Прошлы час
м. вы́пырхнуў вы́пырхнулі
ж. вы́пырхнула
н. вы́пырхнула
Загадны лад
2-я ас. вы́пырхні вы́пырхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пырхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пырхнуць сов., прям., перен. вы́порхнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пырхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Раптоўна ўзляцець, вылецець адкуль‑н. // перан. Разм. Пакінуць што‑н., пераехаўшы ў другое месца. Міналі гады, і неяк непрыкметна выпырхнуў з бацькоўскага гнязда Максім. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пырхнуць heráusflattern vi (s), áufflattern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпы́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпырхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпы́рхваць, ‑ае; зак.

Разм. Выпырхнуць — пра ўсіх, многіх. Птушкі павыпырхвалі з гнёздаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упорхну́ть сов. пы́рхнуць, паляце́ць; (вылететь) вы́пырхнуць, вы́лецець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyfrunąć

зак. вылецець, выпырхнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́порхнуть сов., прям., перен. вы́пырхнуць, мног. павыпы́рхваць, вы́лецець, мног. павылята́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)