вы́пхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком выкінуць, выдаліць.

В. за дзверы.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пхнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пхну вы́пхнем
2-я ас. вы́пхнеш вы́пхнеце
3-я ас. вы́пхне вы́пхнуць
Прошлы час
м. вы́пхнуў вы́пхнулі
ж. вы́пхнула
н. вы́пхнула
Загадны лад
2-я ас. вы́пхні вы́пхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пхнуць сов. вы́толкнуть; вы́пихнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Штурхнуўшы, прымусіць выйсці адкуль‑н.; выгнаць. Выпхнуць хулігана за дзверы. // Разм. Выправіць сілай куды‑н.; выперці. Сіламі ўсяе сям’і Валодзьку зноў выпхнулі ў школу. Карпюк.

2. Напіраючы, выштурхнуць. Толя кінуўся ў кухню-бакоўку,.. аберуч выпхнуў на двор рамы старога акна і выскачыў на снег. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пхнуць разм. hináusstoßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпіха́ць гл. выпіхнуць, выпхнуць, выпхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпі́хваць гл. выпіхнуць, выпхнуць, вы́піхаць, выпхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пихнуть сов. вы́пхнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́піхнуць сов., см. вы́пхнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́толкнуть сов. вы́штурхнуць; вы́пхнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)