вы́пучить сов., разг. вы́пучыць, мног. павыпу́чваць, вы́пнуць; (о глазах) прост. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пялить, см. вы́пучить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пнуць сов. вы́пятить, вы́пучить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тарашчыць сов. вы́таращить, вы́пучить, вы́пялить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпіна́ць сов. (о многом) вы́пятить; вы́пучить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпу́чваць сов. (о многом) вы́пучить, вы́пятить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пучыць сов., разг. вы́пучить, вы́пятить;

в. жыво́т — вы́пятить живо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павылу́пліваць I сов., разг. (о многом) вы́драть, вы́рвать

павылу́пліваць II сов., разг. (о глазах) вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лупіць I сов., разг. вы́драть, вы́рвать;

в. ліст з кні́гі — вы́рвать лист из кни́ги

вы́лупіць II сов., прост. вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить (глаза);

◊ в. во́чы — вы́таращить глаза́, уста́виться

вы́лупіць III сов., разг. (побить кого-л.) отколоти́ть, отлупи́ть, вы́драть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)