выпу́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпу́тваю выпу́тваем
2-я ас. выпу́тваеш выпу́тваеце
3-я ас. выпу́твае выпу́тваюць
Прошлы час
м. выпу́тваў выпу́твалі
ж. выпу́твала
н. выпу́твала
Загадны лад
2-я ас. выпу́твай выпу́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпу́тваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпу́тваць несов., см. выблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

disengage

[,dɪsɪnˈgeɪdʒ]

1.

v.t.

1) звальня́ць

2) вызваля́ць, выслабаня́ць, аслабаня́ць; выпу́тваць

2.

v.i.

звальня́цца, аслабаня́цца; выпу́твацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)