вы́пручаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́пручаны |
вы́пручаная |
вы́пручанае |
вы́пручаныя |
| Р. |
вы́пручанага |
вы́пручанай вы́пручанае |
вы́пручанага |
вы́пручаных |
| Д. |
вы́пручанаму |
вы́пручанай |
вы́пручанаму |
вы́пручаным |
| В. |
вы́пручаны (неадуш.) вы́пручанага (адуш.) |
вы́пручаную |
вы́пручанае |
вы́пручаныя (неадуш.) вы́пручаных (адуш.) |
| Т. |
вы́пручаным |
вы́пручанай вы́пручанаю |
вы́пручаным |
вы́пручанымі |
| М. |
вы́пручаным |
вы́пручанай |
вы́пручаным |
вы́пручаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пручаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́пручаны |
вы́пручаная |
вы́пручанае |
вы́пручаныя |
| Р. |
вы́пручанага |
вы́пручанай вы́пручанае |
вы́пручанага |
вы́пручаных |
| Д. |
вы́пручанаму |
вы́пручанай |
вы́пручанаму |
вы́пручаным |
| В. |
вы́пручаны (неадуш.) вы́пручанага (адуш.) |
вы́пручаную |
вы́пручанае |
вы́пручаныя (неадуш.) вы́пручаных (адуш.) |
| Т. |
вы́пручаным |
вы́пручанай вы́пручанаю |
вы́пручаным |
вы́пручанымі |
| М. |
вы́пручаным |
вы́пручанай |
вы́пручаным |
вы́пручаных |
Кароткая форма: вы́пручана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)