выпро́шваць гл. выпрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпро́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпро́шваю выпро́шваем
2-я ас. выпро́шваеш выпро́шваеце
3-я ас. выпро́швае выпро́шваюць
Прошлы час
м. выпро́шваў выпро́швалі
ж. выпро́швала
н. выпро́швала
Загадны лад
2-я ас. выпро́швай выпро́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпро́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпро́шваць несов. выпра́шивать; выма́ливать; см. вы́прасіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпро́шваць erbítten* vt, erfléhen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́прасіць, -прашу, -прасіш, -прасіць; -прашаны; зак., што і чаго.

Просьбамі дамагчыся чаго-н.

В. прабачэнне.

В. грошай.

|| незак. выпро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпра́шивать несов. выпро́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Выпрошваць, выманьваць.

|| зак. вы́цыганіць, -ню, -ніш, -ніць; -нены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкля́нчивать несов., прост. выкле́нчваць, выпро́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́ливать несов. вымо́льваць, выпро́шваць; выкле́нчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)