вы́праўлены

‘адпраўлены’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́праўлены вы́праўленая вы́праўленае вы́праўленыя
Р. вы́праўленага вы́праўленай
вы́праўленае
вы́праўленага вы́праўленых
Д. вы́праўленаму вы́праўленай вы́праўленаму вы́праўленым
В. вы́праўлены (неадуш.)
вы́праўленага (адуш.)
вы́праўленую вы́праўленае вы́праўленыя (неадуш.)
вы́праўленых (адуш.)
Т. вы́праўленым вы́праўленай
вы́праўленаю
вы́праўленым вы́праўленымі
М. вы́праўленым вы́праўленай вы́праўленым вы́праўленых

Кароткая форма: вы́праўлена.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́праўлены

‘выпрамлены; падпраўлены’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́праўлены вы́праўленая вы́праўленае вы́праўленыя
Р. вы́праўленага вы́праўленай
вы́праўленае
вы́праўленага вы́праўленых
Д. вы́праўленаму вы́праўленай вы́праўленаму вы́праўленым
В. вы́праўлены (неадуш.)
вы́праўленага (адуш.)
вы́праўленую вы́праўленае вы́праўленыя (неадуш.)
вы́праўленых (адуш.)
Т. вы́праўленым вы́праўленай
вы́праўленаю
вы́праўленым вы́праўленымі
М. вы́праўленым вы́праўленай вы́праўленым вы́праўленых

Кароткая форма: вы́праўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́праўлены I испра́вленный, вы́правленный; см. вы́правіць I

вы́праўлены II

1. отпра́вленный; проведённый; снаряжённый;

2. отпра́вленный, вы́сланный;

3. по́сланный;

1-3 см. вы́правіць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́праўлены 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выправіць ​1.

вы́праўлены 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ўлены, -ая, -ае.

1. Які быў у рамонце.

Праўленыя боты.

2. З папраўкамі, выпраўлены.

П. экзэмпляр рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыставы́, -а́я, -о́е.

1. Перапісаны, перароблены начыста; выпраўлены.

2. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей (спец.).

Ч. разец.

Чыставая апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́вленый (о тексте) пра́ўлены, папра́ўлены, вы́праўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испра́вленный

1. папра́ўлены, адрамантава́ны;

2. вы́праўлены; папра́ўлены; см. испра́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэктыфіка́т

(лац. rectificatus = выпраўлены)

спірт, ачышчаны ў выніку рэктыфікацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад правіць.

2. у знач. прым. Які быў у рамонце. Праўленыя боты.

3. у знач. прым. З папраўкамі, выпраўлены (пра тэкст, рукапіс і пад.). Праўлены экземпляр рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)