выплята́ць гл. выплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выплята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выплята́ю выплята́ем
2-я ас. выплята́еш выплята́еце
3-я ас. выплята́е выплята́юць
Прошлы час
м. выплята́ў выплята́лі
ж. выплята́ла
н. выплята́ла
Загадны лад
2-я ас. выплята́й выплята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выплята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выплята́ць несов. выплета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плесці, -плету, -плецеш, -плеце; -плеў, -плела; -плеці; -плецены; зак.

Расплёўшы, выняць.

В. стужку з касы.

|| незак. выплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выплета́ть несов. выплята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплята́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выплесціся.

2. Зал. да выплятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывива́ть несов.

1. вывіва́ць;

2. (выплетать) выплята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyplatać

незак.

1. плесці, выплятаць;

2. разм. плесці глупствы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кало́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікая калода; тое, што і калода (у 1 знач.).

Парэзаць бярозу на калодкі.

2. Кусок дрэва, які служыць асновай у некаторых інструментах, прыборах.

К. рубанка.

3. Кусок дрэва, выструганы ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры пашыве абутку; капыл.

Выплятаць лапці на калодцы.

4. Сярэдняя частка кола, у якой умацоўваюцца спіцы.

Колы па калодкі ў гразі.

5. Планка для мацавання на грудзях ордэнаў, медалёў ці ордэнскіх стужак.

Ордэнская к.

|| памянш. кало́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. кало́дачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)