вы́плеваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́плюю вы́плюем
2-я ас. вы́плюеш вы́плюеце
3-я ас. вы́плюе вы́плююць
Прошлы час
м. вы́плеваў вы́плевалі
ж. вы́плевала
н. вы́плевала
Загадны лад
2-я ас. вы́плюй вы́плюйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́плеваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́плеваць сов. вы́плевать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плеваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Выкінуць з рота пляўкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плевать сов. вы́плеваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплеваць, выплюнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)