вы́пладзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́пладжу |
вы́пладзім |
| 2-я ас. |
вы́пладзіш |
вы́пладзіце |
| 3-я ас. |
вы́пладзіць |
вы́пладзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́пладзіў |
вы́пладзілі |
| ж. |
вы́пладзіла |
| н. |
вы́пладзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́пладзі |
вы́пладзіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́пладзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Выпло́д ’нашчадак, атожылак’ (Нас.), вы́плад ’тс’ (Гарэц.), выпло́д ’парода, племя’ (Бяльк.), вы́плад ’вынішчэнне, вывядзенне (асабліва дробных жывёлін і насякомых)’ (КЭС). Чэш. výplod ’дзеянне па дзеяслову vyploditi’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне да выпладзіць (гл. пладзіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)