вы́пацкаць гл. пэцкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пацкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пацкаю вы́пацкаем
2-я ас. вы́пацкаеш вы́пацкаеце
3-я ас. вы́пацкае вы́пацкаюць
Прошлы час
м. вы́пацкаў вы́пацкалі
ж. вы́пацкала
н. вы́пацкала
Загадны лад
2-я ас. вы́пацкай вы́пацкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пацкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пацкаць сов. вы́пачкать, испа́чкать, вы́мазать, изма́зать, вы́марать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пацкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, вымазаць. Выпацкаць паліто, твар, рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пацкаць beschmútzen vt, schmútzig máchen; beflécken vt (плямамі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што ў што і чым. Забруджваць, вымазваць.

П. адзенне. П. рукі.

2. Рабіць брудна, няўмела (разм.).

Не малюе, а пэцкае.

◊

Пэцкаць рукі аб каго-што (разм.) — быць замешаным у што-н. непрыстойнае, нізкае, звязанае з кім-н.

|| зак. вы́пацкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), апэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), запэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), спэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), напэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.) і упэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.).

|| аднакр. пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́ (да 1 знач.; разм.).

|| наз. пэ́цканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выпацкаць у многіх месцах, выпацкаць усё, многае. Павыпэцкваць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпацкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пацканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпацкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́возить сов. (выпачкать) прост. вы́пацкаць, упэ́цкаць; вы́качаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)