выпасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпасны́ выпасна́я выпасно́е выпасны́я
Р. выпасно́га выпасно́й
выпасно́е		 выпасно́га выпасны́х
Д. выпасно́му выпасно́й выпасно́му выпасны́м
В. выпасны́ (неадуш.)
выпасно́га (адуш.)		 выпасну́ю выпасно́е выпасны́я (неадуш.)
выпасны́х (адуш.)
Т. выпасны́м выпасно́й
выпасно́ю		 выпасны́м выпасны́мі
М. выпасны́м выпасно́й выпасны́м выпасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпасны́ выпасно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпасны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да выпасу. Выпасны ўчастак. Выпасны сезон. Выпасная загарадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пас, -у, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.

Лугавы в.

|| прым. выпасны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпасно́й выпасны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гульный вы́пасны, вы́гульны; см. вы́гул.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)