вы́палаты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́палаты |
вы́палатая |
вы́палатае |
вы́палатыя |
| Р. |
вы́палатага |
вы́палатай вы́палатае |
вы́палатага |
вы́палатых |
| Д. |
вы́палатаму |
вы́палатай |
вы́палатаму |
вы́палатым |
| В. |
вы́палаты (неадуш.) вы́палатага (адуш.) |
вы́палатую |
вы́палатае |
вы́палатыя (неадуш.) вы́палатых (адуш.) |
| Т. |
вы́палатым |
вы́палатай вы́палатаю |
вы́палатым |
вы́палатымі |
| М. |
вы́палатым |
вы́палатай |
вы́палатым |
вы́палатых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́палаты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́палаты |
вы́палатая |
вы́палатае |
вы́палатыя |
| Р. |
вы́палатага |
вы́палатай вы́палатае |
вы́палатага |
вы́палатых |
| Д. |
вы́палатаму |
вы́палатай |
вы́палатаму |
вы́палатым |
| В. |
вы́палаты (неадуш.) вы́палатага (адуш.) |
вы́палатую |
вы́палатае |
вы́палатыя (неадуш.) вы́палатых (адуш.) |
| Т. |
вы́палатым |
вы́палатай вы́палатаю |
вы́палатым |
вы́палатымі |
| М. |
вы́палатым |
вы́палатай |
вы́палатым |
вы́палатых |
Кароткая форма: вы́палата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́палаты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпалаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́полотый вы́палаты, мног. павыпо́лваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)