вы́нырнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. Нырнуўшы, усплысці, паказацца з вады.

2. перан. Раптоўна з’явіцца.

Месяц вынырнуў з туману.

|| незак. выныра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выны́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́нырнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́нырну вы́нырнем
2-я ас. вы́нырнеш вы́нырнеце
3-я ас. вы́нырне вы́нырнуць
Прошлы час
м. вы́нырнуў вы́нырнулі
ж. вы́нырнула
н. вы́нырнула
Загадны лад
2-я ас. вы́нырні вы́нырніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́нырнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́нырнуць сов., прям., перен. вы́нырнуть;

плыве́ц ~нуў далёка ад бе́рага — плове́ц вы́нырнул далеко́ от бе́рега;

ме́сяц ~нуў з-за хмар — ме́сяц вы́нырнул из-за туч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́нырнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Усплыць, паказацца на паверхні вады. Вільнуўшы некалькі разоў бліскучым хвастом, ля маёй лодкі вынырнуў шырокі, як дошка, лешч і лёг на бок. Ваданосаў. // перан. Раптоўна з’явіцца, паказацца. З цемры вынырнулі дзве постаці з аўтаматамі за плячыма. Пестрак. Насустрач машынам з-за павароту шашы вынырнуў невялікі пасёлак — хат дваццаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нырнуць áuftauchen vi (s); an der Óberfläche erschéinen* (тс. перан.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выныра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вынырнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выны́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вынырнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выныра́ць несов., прям., перен. выны́ривать; см. вы́нырнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́нырнуть сов.

1. вы́нырнуць;

2. перен., разг. вы́плыць, паказа́цца, з’яві́цца, паяві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́зорнуць ’вынырнуць’ (КТС). Літаратурная форма была б вызарыць, паралельная да вызірнуць, гл. зірну́ць ’глянуць’ з чаргаваннем галоснага; параўн. зоркі ’зоркі, пільны’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)