вы́нести сов.

1. в разн. знач. вы́несці, мног. павыно́сіць (о впечатлении — ещё) атрыма́ць;

вы́нести ме́бель из ко́мнаты вы́несці (павыно́сіць) мэ́блю з пако́я;

вы́нести за ско́бки вы́несці за ду́жкі;

вы́нести вопро́с на собра́ние вы́несці пыта́нне на сход;

волна́ вы́несла ло́дку на бе́рег хва́ля вы́несла ло́дку на бе́раг;

вы́нести пригово́р вы́несці прысу́д;

вы́нести впечатле́ние атрыма́ць ура́жанне;

вы́нести благода́рность вы́несці падзя́ку;

2. (умчать, вывезти куда-л.) вы́несці, вы́мчаць;

ло́шади вы́несли са́ни на поля́ну ко́ні вы́неслі (вы́мчалі) са́ні на паля́ну;

3. (выдержать, вытерпеть) вы́несці, зне́сці, вы́церпець;

вы́нести на свои́х плеча́х вы́несці на сваі́х пляча́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынести

Том: 5, старонка: 299.

img/05/05-299_1596_Вынести.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

вы́несці сов., в разн. знач. вы́нести; (пережить — ещё) перенести́; претерпе́ть;

в. рэ́чывы́нести ве́щи;

в. за ду́жківы́нести за ско́бки;

в. прысу́двы́нести пригово́р;

в. ўра́жанневы́нести впечатле́ние;

ця́жка было́ в. гэ́та го́ра — тяжело́ бы́ло вы́нести (перенести́) э́то го́ре;

в. на сваі́х пляча́хвы́нести на свои́х плеча́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыно́сіць сов., разг. (во множестве) вы́нести

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дужаць сов., разг. вы́стоять, вы́терпеть, вы́нести, прост. вы́дюжить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыно́сіць сов. (о многом, о многих) вы́нести, повыноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мчаць сов.

1. (быстро унести, умчать, вывезти) вы́мчать, вы́нести;

2. см. вы́мчацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассудзі́ць сов.

1. (вынести решение) рассуди́ть; (спор — ещё) разреши́ть;

2. (сообразить) рассуди́ть, реши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассуди́ть сов.

1. (вынести заключение) рассудзі́ць;

рассуди́ть спор рассудзі́ць спрэ́чку;

2. (обдумать, решить) разва́жыць; вы́рашыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгаво́р, -ру м.

1. пригово́р;

вы́несці п.вы́нести пригово́р;

2. см. прыгаво́рка;

3. уст. колдовство́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)