вымесіць - Пошук

вы́месіць, -мешу, -месіш, -месіць; -мешаны; зак., што.

Месячы, размінаючы, канчаткова прыгатаваць.

В. цеста, гліну.

|| незак. выме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́месіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́месіць сов. вы́месить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́месіць, ‑мешу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

Размінаючы, дабіцца патрэбнай якасці; замясіць. Вымесіць цеста, гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́месить сов. вы́месіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промеси́ть сов.

1. размясі́ць, вы́месіць;

2. (некоторое время) прамясі́ць, вы́месіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выме́шванне

‘ад вымесіць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умясі́ць, умяшу́, уме́сіш, уме́сіць; уме́шаны; зак., што.

1. Добра вымесіць.

У. цеста.

2. у што. Месячы, дабавіць.

У. разынкі ў цеста.

|| незак. уме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выме́швацца

‘да вымешваць-вымесіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выме́шваць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымесіць.

выме́шваць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum