вы́меняць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., каго-што на каго-што.

Набыць абменам.

В. старую рэч на новую.

|| незак. выме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́меняць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́меняю вы́меняем
2-я ас. вы́меняеш вы́меняеце
3-я ас. вы́меняе вы́меняюць
Прошлы час
м. вы́меняў вы́менялі
ж. вы́меняла
н. вы́меняла
Загадны лад
2-я ас. вы́меняй вы́меняйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́меняўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́меняць сов. вы́менять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́меняць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Набыць што‑н. шляхам абмену.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выме́ньваць, вы́меняць áustauschen vt, éintauschen vt (на што-н. gégen A), táuschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́менять сов. вы́меняць, мног. павыме́ньваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выменяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́меняны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выменяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выменяць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыменьваць коней. Павыменьваць маркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́менка ’назва па імені’; ’упамінанне’ (Нас.). Ад выменовываць, выменяць з дапамогай суф. ‑ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)