выма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. гл. вымахаць.

2. чым. Махаць то ў адзін, то ў другі бок; размахваць.

В. рукой у паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́хваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выма́хваю выма́хваем
2-я ас. выма́хваеш выма́хваеце
3-я ас. выма́хвае выма́хваюць
Прошлы час
м. выма́хваў выма́хвалі
ж. выма́хвала
н. выма́хвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час выма́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выма́хваць несов., разг.

1. в разн. знач. выма́хивать;

2. разма́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да вымахаць.

2. чым. Разм. Махаць то ў адзін то ў другі бок; размахваць. Васіль злосна скрыгітаў зубамі і вымахваў рукою ў паветры. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́махаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вырасці, стаць высокім.

Ну і вымахаў жа хлопец!

|| незак. выма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́хивать несов., прост.

1. (махая, выгонять) выганя́ць;

выма́хивать мух выганя́ць мух;

2. (выхватывать с размаху) выхо́пліваць;

3. (стремительно выбегать, выезжать откуда, куда-л.) выбяга́ць, выско́кваць;

4. (вырастать, становиться высоким) выма́хваць, выганя́ць, выраста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)