вылічэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вылічэ́нне вылічэ́нні
Р. вылічэ́ння вылічэ́нняў
Д. вылічэ́нню вылічэ́нням
В. вылічэ́нне вылічэ́нні
Т. вылічэ́ннем вылічэ́ннямі
М. вылічэ́нні вылічэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вылічэ́нне ср.

1. вычисле́ние; исчисле́ние;

2. удержа́ние, вы́чет м.;

1, 2 см. вы́лічыць;

3. мат. вы́кладка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылічваць — вылічыць.

2. Тое, што вылічана, вылік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вылічэнне 3/193

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вылічэ́нне н.

1. Beréchnung -, -en; Überschlag m -(e)s, -schläge (падлік);

прыблі́знае вылічэ́нне матэм. Näherungsrechnung f -;

2. гл. вылік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набліжанае вылічэнне

т. 11, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́лічыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

1. Падлічыўшы, вызначыць.

В. памер даходаў.

В. кошт будоўлі.

2. Утрымаць пры расплаце.

В. запазычанасць.

|| незак. выліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вылі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вылічэ́нне, -я, н. і вы́лік, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тэнзарнае вылічэнне 4/588; 10/393

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вектарнае вылічэнне 1/456; 3/9, 328; 7/281

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Аперацыйнае вылічэнне 1/386; 3/193; 4/588; 7/84

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)