вы́лівак, -ліўка, мн. -ліўкі, -ліўкаў, м.

Яйцо, знесенае без шкарлупіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лівак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́лівак вы́ліўкі
Р. вы́ліўка вы́ліўкаў
Д. вы́ліўку вы́ліўкам
В. вы́лівак вы́ліўкі
Т. вы́ліўкам вы́ліўкамі
М. вы́ліўку вы́ліўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лівак, -ліўка м. жирово́е яйцо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лівак, ‑ліўка, м.

Яйцо, знесенае без шкарлупіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́лівак ’яйка з вельмі слабай шкарлупінай’ (БРС, Нас., Бяльк., Янк. I, Сцяшк., Інстр. I, Жд., 2, Вешт. дыс., З нар. сл.), ву́лівак ’тс’ (З нар. сл.). Рус. вы́ливок, укр. ви́ливок. Ад выліваць (гл. ліць) ’несці яйкі з мяккай шкарлупінай’ і суф. ‑ак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́літак (Шатал.). Гл. вылівак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лявок, левок ’вылівак’ (петрык., Шатал., Мат. Гом.). Утворана ад дзеяслова шматразовага дзеяння livati, якое ад liti > ліць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 59). Параўн. таксама вылівак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ві́лівок ’яйка з вельмі слабай шкарлупой’ (мазыр., З нар. сл.). Да вы́лівак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́лівок ’яйка з вельмі слабой шкарлупой’ (усх.-палес., З нар. сл., КСТ). Гл. вы́лівак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́блівак ’яйцо з тонкай шкарлупінай’ (Шат., Мат. Гом., Інстр. I). Рус. о́бливок ’непалітая градка або яе частка; поле, якое абмінае дождж’. Да абліць. Гл. вылівак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)