вы́лупить сов., прост. вы́лупіць, мног. павылу́пліваць;
вы́лупить глаза́ вы́лупіць во́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зрэ́нкі, -нак ед. нет, прост. зе́нки, бу́ркалы;
вы́лупіць з. — вы́лупить зе́нки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павылу́пліваць I сов., разг. (о многом) вы́драть, вы́рвать
павылу́пліваць II сов., разг. (о глазах) вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́лупіць I сов., разг. вы́драть, вы́рвать;
в. ліст з кні́гі — вы́рвать лист из кни́ги
вы́лупіць II сов., прост. вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить (глаза);
◊ в. во́чы — вы́таращить глаза́, уста́виться
вы́лупіць III сов., разг. (побить кого-л.) отколоти́ть, отлупи́ть, вы́драть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)