вы́лузнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́лузнуся |
вы́лузнемся |
| 2-я ас. |
вы́лузнешся |
вы́лузнецеся |
| 3-я ас. |
вы́лузнецца |
вы́лузнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́лузнуўся |
вы́лузнуліся |
| ж. |
вы́лузнулася |
| н. |
вы́лузнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́лузніся |
вы́лузніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́лузнуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́лузнуцца сов., см. вы́лузацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́лузнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Тое, што і вылузацца. [Пан Зыгмунт] аж вылузнуўся з пінжака. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)