вы́лузаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лузаны вы́лузаная вы́лузанае вы́лузаныя
Р. вы́лузанага вы́лузанай
вы́лузанае		 вы́лузанага вы́лузаных
Д. вы́лузанаму вы́лузанай вы́лузанаму вы́лузаным
В. вы́лузаны (неадуш.)
вы́лузанага (адуш.)		 вы́лузаную вы́лузанае вы́лузаныя (неадуш.)
вы́лузаных (адуш.)
Т. вы́лузаным вы́лузанай
вы́лузанаю		 вы́лузаным вы́лузанымі
М. вы́лузаным вы́лузанай вы́лузаным вы́лузаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лузаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лузаны вы́лузаная вы́лузанае вы́лузаныя
Р. вы́лузанага вы́лузанай
вы́лузанае		 вы́лузанага вы́лузаных
Д. вы́лузанаму вы́лузанай вы́лузанаму вы́лузаным
В. вы́лузаны (неадуш.)
вы́лузанага (адуш.)		 вы́лузаную вы́лузанае вы́лузаныя (неадуш.)
вы́лузаных (адуш.)
Т. вы́лузаным вы́лузанай
вы́лузанаю		 вы́лузаным вы́лузанымі
М. вы́лузаным вы́лузанай вы́лузаным вы́лузаных

Кароткая форма: вы́лузана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лузаны сов. вы́лущенный, вы́шелушенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лузаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лущенный вы́лушчаны, мног. павылу́шчваны, вы́лузаны, мног. павылу́званы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шелушенный вы́лушчаны, мног. павылу́шчваны, вы́лузаны, мног. павылу́званы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паку́тліва,

1. прысл. З адчуваннем, пачуццём пакуты. Хлопцы сноўдаліся па лесе, пакутліва думалі — што рабіць далей. Новікаў. // Выяўляючы, паказваючы пакуту. Гэлін твар на імгненне пакутліва перасмыкнуўся. Навуменка. // Прычыняючы пакуту. Пакутліва ныла спіна, ад напружання балела шыя. Шамякін.

2. прысл. У вялікай ступені, вельмі. «На, еш, я не хачу, дальбог», — гаварыў .. [Толя], працягнуўшы Сашку далонь, на якой быў пакутліва прывабны ласунак, ужо нават вылузаны з каляровай паперкі. Брыль. Пакутліва доўга цягнуўся дзень. Шамякін.

3. безас. у знач. вык. Цяжка, нязносна. Дзень быў сухі, гарачы. Усё жывое хавалася ў цень. Сядзець за сталом было пакутліва. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)