вы́летаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́летаю вы́летаем
2-я ас. вы́летаеш вы́летаеце
3-я ас. вы́летае вы́летаюць
Прошлы час
м. вы́летаў вы́леталі
ж. вы́летала
н. вы́летала
Загадны лад
2-я ас. вы́летай вы́летайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́летаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́летаць сов., разг.

1. (летая, побывать во многих местах) излета́ть;

2. обе́гать, облета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́летаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Лётаючы, пабыць у многіх мясцінах. Паўсвету вылетаў.

2. Выбегаць, абабегаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

излета́ть​II сов., разг.

1. (побывать, летая) аблётаць, аблята́ць;

2. (израсходовать при летании) вы́летаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)