вы́лепіць гл. ляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лепіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́леплю вы́лепім
2-я ас. вы́лепіш вы́лепіце
3-я ас. вы́лепіць вы́лепяць
Прошлы час
м. вы́лепіў вы́лепілі
ж. вы́лепіла
н. вы́лепіла
Загадны лад
2-я ас. вы́лепі вы́лепіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́лепіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лепіць сов.

1. вы́лепить, извая́ть;

в. бюст — вы́лепить (извая́ть) бюст;

2. разг. (оклеить) вы́клеить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лепіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

1. Лепячы з мяккага матэрыялу, зрабіць, стварыць што‑н. Вылепіць снежную бабу. Скульптар вылепіў бюст Купалы.

2. Разм. Абклеіць. Вылепіць сцяну газетамі. □ — Дык што вам з тых грошай, здурнелі вы, ці што! У сметнік іх трэба выкінуць ці кут вылепіць імі, цяпер жа савецкія ўжо, лепшыя! Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лепіць fórmen vi, modellíeren vt; herúmbasteln vi (што-н. an D);

разм. вы́лепіць снегавіка́ éinen Schnéemann báuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ляпі́ць, ляплю́, ле́піш, ле́піць; ле́плены; незак.

1. што і без дап. Ствараць, рабіць якія-н. фігуры з пластычнага, мяккага матэрыялу.

Л. бюст.

Не святыя гаршкі лепяць (прыказка: хоць і цяжка, але зможам, справімся).

2. Будаваць, майстраваць, карыстаючыся якім-н. вязкім матэрыялам.

Л. сцяну.

3. Размяшчаць адно за другім, не пакідаючы свабоднага месца.

Л. літару за літарай.

4. што. Тое, што і прыклейваць (разм.).

Л. маркі.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). 3 сілай ісці (пра мокры снег).

Снег лепіць у вокны.

|| зак. вы́лепіць, -леплю, -лепіш, -лепіць; -леплены (да 1 знач.), наляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены (да 2 знач.), зляпі́ць, зляплю́, зле́піш, зле́піць; зле́плены (да 1 знач.) і заляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены (да 3 знач.).

|| наз. ле́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

извая́ть сов. вы́лепіць, вы́разаць; вы́сечы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лепить сов. вы́лепіць, мног. павыле́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылепіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́леплены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылепіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)