вы́лаў гл. вылавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́лаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́лаў
Р. Вы́лава
Д. Вы́лаву
В. Вы́лаў
Т. Вы́лавам
М. Вы́лаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лаў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́лаў
Р. вы́лаву
Д. вы́лаву
В. вы́лаў
Т. вы́лавам
М. вы́лаве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лаў, -лаву м. вы́лов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лаў, ‑лаву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылоўліваць — вылавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́лаў (БРС, Сцяшк., Інстр. II). Рус. вы́лов, укр. ви́лов, польск. wyłów, чэш. výlov. Бязафікснае ўтварэнне ад вылавіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́лавіць, -лаўлю, -лавіш, -лавіць; -лаўлены; зак., каго-што.

1. з чаго. Ловячы, здабыць, выцягнуць.

В. бервяно з вады.

В. многа рыбы.

2. Пералавіць усіх.

В. карасёў у сажалцы.

|| незак. выло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́лаў, -лаву, м. (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лов м., спец. вы́лаў, -лаву м., мн. нет; (неоконч. действие — обычно) выло́ўліванне, -ння ср.; (улов — ещё) уло́ў, род. уло́ву м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)