вы́лажаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лажаны вы́лажаная вы́лажанае вы́лажаныя
Р. вы́лажанага вы́лажанай
вы́лажанае		 вы́лажанага вы́лажаных
Д. вы́лажанаму вы́лажанай вы́лажанаму вы́лажаным
В. вы́лажаны (неадуш.)
вы́лажанага (адуш.)		 вы́лажаную вы́лажанае вы́лажаныя (неадуш.)
вы́лажаных (адуш.)
Т. вы́лажаным вы́лажанай
вы́лажанаю		 вы́лажаным вы́лажанымі
М. вы́лажаным вы́лажанай вы́лажаным вы́лажаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лажаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лажаны вы́лажаная вы́лажанае вы́лажаныя
Р. вы́лажанага вы́лажанай
вы́лажанае		 вы́лажанага вы́лажаных
Д. вы́лажанаму вы́лажанай вы́лажанаму вы́лажаным
В. вы́лажаны (неадуш.)
вы́лажанага (адуш.)		 вы́лажаную вы́лажанае вы́лажаныя (неадуш.)
вы́лажаных (адуш.)
Т. вы́лажаным вы́лажанай
вы́лажанаю		 вы́лажаным вы́лажанымі
М. вы́лажаным вы́лажанай вы́лажаным вы́лажаных

Кароткая форма: вы́лажана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лажаны

1. вы́ложенный;

2. вы́ложенный, уло́женный;

3. возведённый, вы́веденный;

4. перен. изло́женный;

1-4 см. вы́лажыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лажаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ложенный

1. вы́лажаны, вы́кладзены, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;

2. вы́лажаны, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны; вы́машчаны, мног. павымо́шчваны; абло́жаны, абкла́дзены, мног. паабклада́ны, паабкла́дваны; вы́сланы, мног. павысціла́ны;

3. аблямава́ны, мног. пааблямо́ўваны, абшы́ты, мног. паабшыва́ны;

4. зло́жаны, скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны, вы́лажаны, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;

5. вы́лажаны, вы́кладзены; см. вы́ложить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хол, ‑а, м.

Вялікі нежылы пакой, звычайна ў гасцініцах, санаторыях; зала. Я сядзеў у холе гасцініцы «Анфа» ў глыбокім скураным крэсле каля бліскучага круглага стала. В. Вольскі. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым бліскучым паркетам хол. Скрыган.

[Англ. hall.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блішча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае гладкую, бліскучую паверхню, які адбівае прамені святла. На чалавеку быў сіні гарнітур, да самай шыі зашпілены на блішчастыя гузікі. Васілёнак. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым блішчастым паркетам хол. Скрыган. Чорная блішчастая машына спынілася ля хаткі Грушкавай маці. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насячы, насекчы.

2. Зарубкі, шурпатасці, нарэзкі на паверхні чаго‑н. Напільнік — гэта стальны шпень са спецыяльнай насечкай.

3. Узор, выразаны на металічнай (або іншай) паверхні ці вылажаны іншым металам (або іншым матэрыялам). Шабля з сярэбранай насечкай. □ І гатова для вуздэчкі Серабрыстая насечка. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́т, ‑у, М ‑кеце, м.

1. зб. Невялікія гладкія, пераважна з цвёрдых народ дрэў, дошчачкі, якімі насцілаюць падлогу. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым блішчастым паркетам хол. Скрыган.

2. Падлога, зробленая з такіх дошчачак у форме розных геаметрычных фігур. Голле гэтага старога бору ўжо цяпер калышацца пад вокнамі трохпавярховых дамоў, з паркетам і паравым ацяпленнем, з халадзільнікамі і ваннамі. Грахоўскі. Увайшла я ў залу з бліскучым і светлым паркетам. Мядзёлка.

[Фр. parquet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)