вы́кінуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кінуты |
вы́кінутая |
вы́кінутае |
вы́кінутыя |
| Р. |
вы́кінутага |
вы́кінутай вы́кінутае |
вы́кінутага |
вы́кінутых |
| Д. |
вы́кінутаму |
вы́кінутай |
вы́кінутаму |
вы́кінутым |
| В. |
вы́кінуты (неадуш.) вы́кінутага (адуш.) |
вы́кінутую |
вы́кінутае |
вы́кінутыя (неадуш.) вы́кінутых (адуш.) |
| Т. |
вы́кінутым |
вы́кінутай вы́кінутаю |
вы́кінутым |
вы́кінутымі |
| М. |
вы́кінутым |
вы́кінутай |
вы́кінутым |
вы́кінутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кінуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кінуты |
вы́кінутая |
вы́кінутае |
вы́кінутыя |
| Р. |
вы́кінутага |
вы́кінутай вы́кінутае |
вы́кінутага |
вы́кінутых |
| Д. |
вы́кінутаму |
вы́кінутай |
вы́кінутаму |
вы́кінутым |
| В. |
вы́кінуты (неадуш.) вы́кінутага (адуш.) |
вы́кінутую |
вы́кінутае |
вы́кінутыя (неадуш.) вы́кінутых (адуш.) |
| Т. |
вы́кінутым |
вы́кінутай вы́кінутаю |
вы́кінутым |
вы́кінутымі |
| М. |
вы́кінутым |
вы́кінутай |
вы́кінутым |
вы́кінутых |
Кароткая форма: вы́кінута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кінуты вы́брошенный, вы́кинутый; опу́щенный; см. вы́кінуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кінуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́брошенный вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, павыкі́дваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изве́рженный
1. (выброшенный) вы́кінуты;
2. геол., физиол. вы́вергнуты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эякуля́т
(лац. eiaculatus = выкінуты)
сперма, вывержаная самцом у час палавога акта.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вы́кинутый (выброшенный) вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, павыкі́дваны; см. вы́кинуть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́шибленный вы́біты, вы́шпурнуты, вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, вы́гнаны, мног. павыганя́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пляво́к, пляўка, м.
Выкінуты, выдалены з рота згустак сліны, макроты і пад. І да крывавых пляўкоў.. [Галіна Адамаўна] не магла прывыкнуць за ўсе пятнаццаць год сваёй работы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)