выку́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выку́сваю выку́сваем
2-я ас. выку́сваеш выку́сваеце
3-я ас. выку́свае выку́сваюць
Прошлы час
м. выку́сваў выку́свалі
ж. выку́свала
н. выку́свала
Загадны лад
2-я ас. выку́свай выку́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выку́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выку́сваць несов. выку́сывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кусіць, -кушу, -кусіш, -кусіць; -кушаны; зак., што.

Укусіўшы зубамі, выесці, выгрызці кавалак чаго-н.

В. мякіш.

|| незак. выку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выку́сваць, вы́кусіць herusbeißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выку́сывать несов. выку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выку́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выкусваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкусваць — выкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

herusbeißen

*

1.

vt

1) выку́сваць

2) разм. удава́ць з сябе́

2.

(sich)

разм. вы́круціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)