вы́крычаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́крычу вы́крычым
2-я ас. вы́крычыш вы́крычыце
3-я ас. вы́крычыць вы́крычаць
Прошлы час
м. вы́крычаў вы́крычалі
ж. вы́крычала
н. вы́крычала
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́крычаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́крычаць сов., разг. вы́кричать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кричать сов., прост. вы́крычаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)