вы́крутить сов., в разн. знач. вы́круціць, мног. павыкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыкру́чваць сов., разг. (во множестве)

1. вы́крутить; вы́винтить;

2. вы́сверлить;

3. вы́крутить;

1-3 см. вы́круціць 1, 3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́крут ’хітрыкі’ (БРС, КТС, Гарэц., Др.-Падб.); ’буралом’ (Нікан.). Рус. вы́крут ’дзеянне па дзеяслову выкрутить’, укр. ви́крут ’хітрыкі’, польск. wykręt ’тс’. Бязафікснае вытворнае ад выкруціць (гл. круціць) (Шанскі, 1, В, 225).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павыкру́чваць сов. (о многом)

1. вы́крутить; вы́винтить;

2. (о белье и т.п.) вы́жать, отжа́ть;

3. вы́сверлить;

4. вы́вихнуть, вы́вернуть, подверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́круціць сов.

1. вы́крутить; (винт — ещё) вы́винтить;

2. (бельё) вы́жать, отжа́ть;

3. вы́сверлить;

4. разг. (повредить) вы́вихнуть, вы́вернуть, подверну́ть;

в. нагу́ — подверну́ть но́гу;

5. (выделать посредством кручения) вы́крутить;

6. разг. вы́гадать;

для сябе́ ён заўсёды в. што-не́будзь — для себя́ он всегда́ вы́гадает что́-нибудь;

7. перен., разг. сообрази́ть; измы́слить;

мо́кры, хоць вы́круці — мо́крый, хоть вы́жми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)