выкрута́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выкрута́сты |
выкрута́стая |
выкрута́стае |
выкрута́стыя |
| Р. |
выкрута́стага |
выкрута́стай
выкрута́стае |
выкрута́стага |
выкрута́стых |
| Д. |
выкрута́стаму |
выкрута́стай |
выкрута́стаму |
выкрута́стым |
| В. |
выкрута́сты (неадуш.)
выкрута́стага (адуш.) |
выкрута́стую |
выкрута́стае |
выкрута́стыя (неадуш.)
выкрута́стых (адуш.) |
| Т. |
выкрута́стым |
выкрута́стай
выкрута́стаю |
выкрута́стым |
выкрута́стымі |
| М. |
выкрута́стым |
выкрута́стай |
выкрута́стым |
выкрута́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ро́спіс, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. распісваць — распісаць (у 4 знач.).
2. Мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і пад.; насценны жывапіс. Фрэскавыя роспісы. □ Унутры .. [царквы], пад пазнейшымі слаямі фарбы, вучонымі выяўлены ўзоры першапачатковага мастацкага роспісу сцен. Хадкевіч. // Такое ж упрыгожанне сценак якіх‑н. начынняў, пасудзін і пад. Шырока за межамі Палесся вядомая і прадукцыя огаўскіх (в. Огава Іванаўскага р-на) майстроў, якія рабілі скрыні з характэрным менавіта для Палесся народным роспісам. «Помнікі».
3. Тое, што і подпіс. Пад паведамленнем стаяў уласнаручны подпіс дырэктара, стацкага саветніка Акаронкі, і выкрутасты роспіс дзелавода Давідзіка. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)