вы́крадзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́крадзены вы́крадзеная вы́крадзенае вы́крадзеныя
Р. вы́крадзенага вы́крадзенай
вы́крадзенае		 вы́крадзенага вы́крадзеных
Д. вы́крадзенаму вы́крадзенай вы́крадзенаму вы́крадзеным
В. вы́крадзены (неадуш.)
вы́крадзенага (адуш.)		 вы́крадзеную вы́крадзенае вы́крадзеныя (неадуш.)
вы́крадзеных (адуш.)
Т. вы́крадзеным вы́крадзенай
вы́крадзенаю		 вы́крадзеным вы́крадзенымі
М. вы́крадзеным вы́крадзенай вы́крадзеным вы́крадзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́крадзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́крадзены вы́крадзеная вы́крадзенае вы́крадзеныя
Р. вы́крадзенага вы́крадзенай
вы́крадзенае		 вы́крадзенага вы́крадзеных
Д. вы́крадзенаму вы́крадзенай вы́крадзенаму вы́крадзеным
В. вы́крадзены (неадуш.)
вы́крадзенага (адуш.)		 вы́крадзеную вы́крадзенае вы́крадзеныя (неадуш.)
вы́крадзеных (адуш.)
Т. вы́крадзеным вы́крадзенай
вы́крадзенаю		 вы́крадзеным вы́крадзенымі
М. вы́крадзеным вы́крадзенай вы́крадзеным вы́крадзеных

Кароткая форма: вы́крадзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́крадзены вы́краденный, похи́щенный; унесённый; уведённый; у́гнанный; см. вы́красці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крадзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́краденный вы́крадзены, мног. павыкрада́ны, павыкра́дваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́красці, -краду, -крадзеш, -крадзе; вы́краў, -крала; вы́крадзі; вы́крадзены; зак., каго-што.

Украсці тое, што ахоўваецца.

В. сакрэтныя паперы.

|| незак. выкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

похи́щенный вы́крадзены, мног. павыкрада́ны, павыкра́дваны, укра́дзены, скра́дзены; см. похи́тить​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плагія́т

(лац. plagiatus = выкрадзены)

прысваенне аўтарства на чужы твор літаратуры, навукі, мастацтва або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора без спасылкі на аўтара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плагія́т

(фр. plagiat, ад лац. plagiatus = выкрадзены)

прысваенне аўтарства на чужы твор літаратуры, навукі, мастацтва або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора без спасылкі на аўтара.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)