выко́ўваць гл. выкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выко́ўваю выко́ўваем
2-я ас. выко́ўваеш выко́ўваеце
3-я ас. выко́ўвае выко́ўваюць
Прошлы час
м. выко́ўваў выко́ўвалі
ж. выко́ўвала
н. выко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выко́ўвай выко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выко́ўваць несов., прям., перен. выко́вывать; см. вы́каваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́ўваць schmíeden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́каваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак.

1. што. Куючы, зрабіць што-н.

В. серп.

2. перан., каго-што. Цярпліва стварыць, выхаваць (высок.).

В. непераможную армію.

В. новыя кадры.

|| незак. выко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выко́ўванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отко́вывать несов. адко́ўваць, выко́ўваць, кава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкоўваць — выкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкавацца.

2. Зал. да выкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́ўвацца несов., возвр., страд. выко́вываться; см. вы́кавацца, выко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)