вы́клік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́клік вы́клікі
Р. вы́кліку вы́клікаў
Д. вы́кліку вы́клікам
В. вы́клік вы́клікі
Т. вы́клікам вы́клікамі
М. вы́кліку вы́кліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выклікаць.

2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.

З’явіцца па выкліку.

В. у суд.

3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.

В. на спаборніцтвы.

В. на дуэль.

4. каму-чаму. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад. жаданне ўступіць у барацьбу.

Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым). У яго словах прагучаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́клік, -ку м., в разн. знач. вы́зов;

в. у суд — вы́зов в суд;

в. на спабо́рніцтва — вы́зов на соревнова́ние;

в. грама́дскасці — вы́зов обще́ственности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клік, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выкліка́ць — вы́клікаць (у 1 знач.); выкліканне.

2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды‑н. З’явіцца па выкліку. □ [Ваўчок:] — Антон Ягоравіч прывёз тэлеграму з выклікам на рэспубліканскую нараду дырэктараў эмтээс і іх намеснікаў. Хадкевіч. Валя з дня на дзень чакала выкліку на экзамены, а з педвучылішча не было ніякай весткі. Васілевіч. // Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым‑н. — Выклік на.. спаборніцтва прымаем, — сказаў Тамаш. Гурскі.

3. Гатоўнасць уступіць у барацьбу. Кінуць выклік грамадству. □ Дуб стаяў нерухома, з горда прыўзнятай вершалінай-галавой, нібы кідаючы выклік грознай стыхіі. Данілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клік м

1. Éinladung f -, -en (запрашэнне); Áufruf m -(e)s, -e (які чакаюць у чарзе);

вы́клік урача́ die Bestéllung des Árztes;

вы́клік па телефо́не Ánruf m -(e)s, -e;

вы́клік у суд Vórladung f (vor Gerícht);

па вы́кліку auf Ábruf, auf Áufforderung;

2. (заклік да спаборніцтва) Áufforderung f -, -en, Áufruf m, Heráusforderung f;

3. вайск вы́клік агню́ Féueranforderung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́клікаць, -клічу, -клічаш, -кліча; вы́кліч; -кліканы; зак.

1. каго (што). Паклікаць адкуль-н., запрасіць, прапанаваць з’явіцца.

В. да начальства.

В. спевака апладысментамі.

В. вучня (прапанаваць адказаць).

2. каго на што або з інф. Прапанаваць прыняць удзел у чым-н., схіліць на ўзаемнае дзеянне, пачуццё і пад.

В. на спаборніцтва.

В. бароцца (мерацца сіламі ў спартыўнай барацьбе). В. на шчырую размову.

3. што. З’явіцца прычынай узнікнення чаго-н., парадзіць.

В. апетыт.

Гэта не выкліча цяжкасцей.

Чым быў выкліканы пажар?

|| незак. выкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́клік, -у, м. (у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераклі́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. гл. пераклікацца.

2. мн. -і, -чак. Выклік па прозвішчах, імёнах для праверкі прысутнасці пэўных асоб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dare​1 [deə] n. вы́клік (зрабіць што-н. рызыкоўнае);

give a dare кі́нуць вы́клік;

take a dare прыня́ць вы́клік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

challenge​1 [ˈtʃæləndʒ] n.

1. вы́клік;

launch a challenge against smb. кі́нуць каму́-н. вы́клік;

meet the challenge прыня́ць вы́клік

2. во́клік (вартавога)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wyzwanie

н. выклік;

rzucić (podjąć, przyjąć) wyzwanie — кінуць (прыняць) выклік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)