выкачаны - Пошук

вы́качаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́качаны	вы́качаная	вы́качанае	вы́качаныя
Р.	вы́качанага	вы́качанай вы́качанае	вы́качанага	вы́качаных
Д.	вы́качанаму	вы́качанай	вы́качанаму	вы́качаным
В.	вы́качаны (неадуш.) вы́качанага (адуш.)	вы́качаную	вы́качанае	вы́качаныя (неадуш.) вы́качаных (адуш.)
Т.	вы́качаным	вы́качанай вы́качанаю	вы́качаным	вы́качанымі
М.	вы́качаным	вы́качанай	вы́качаным	вы́качаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́качаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́качаны	вы́качаная	вы́качанае	вы́качаныя
Р.	вы́качанага	вы́качанай вы́качанае	вы́качанага	вы́качаных
Д.	вы́качанаму	вы́качанай	вы́качанаму	вы́качаным
В.	вы́качаны (неадуш.) вы́качанага (адуш.)	вы́качаную	вы́качанае	вы́качаныя (неадуш.) вы́качаных (адуш.)
Т.	вы́качаным	вы́качанай вы́качанаю	вы́качаным	вы́качанымі
М.	вы́качаным	вы́качанай	вы́качаным	вы́качаных

Кароткая форма: вы́качана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́качаны I в разн. знач. вы́каченный; см. вы́каціць ¹

вы́качаны II

1. вы́катанный;

2. вы́валянный, обва́лянный; перева́лянный;

1, 2 см. вы́качаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́качаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выкачаць.

2. у знач. прым. Запэцканы, забруджаны ў што‑н. Ён! Жоўцік мой!.. І такі, што і пазнаць нельга. Выкачаны, акрываўлены, поўсць шматкамі вісіць... Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изва́лянный вы́качаны;